
Roman de la Rose
Heel lang geleden, in een geschiedenis die zich afspeelde op een manier die wij ons amper nog voor kunnen stellen, draaide het leven maar om een paar dingen.
Een van die dingen was liefde. De rest zullen we je besparen, want dat waren voornamelijk hobby’s van mannen die van vechten houden. Daar gaat dit verhaal niet over. Althans, wel over die mannen, maar niet over die hobby's.

In tijden van onze Nassaus was een van de populairste boeken een bundel van gedichten genaamd Roman de la Rose. Een verhaal over de liefde, een gedicht over leren liefhebben. En de Nassaus, door hun rijkdom verblind, moesten en zouden daar een eigen exemplaar van laten maken.

Door Engelbert II van Nassau werd de opdracht gegeven voor de creatie van een kopie van het boek. De bundel bevatte het verhaal over een roos die op het punt staat geplukt te worden, maar de jongen die de roos probeert te plukken wordt zowel ontmoedigd als aangemoedigd om de roos van de grond te ontdoen.

Na het overlijden van Engelbert II, kwam het boek bij zijn neef Hendrik III terecht. Het was een verrijking van zijn al rijkelijk gevulde bibliotheek, die hij tevens van zijn neef had georven.
Het exemplaar ligt tegenwoordig in Londen, in de British Library, dus daar eindigt het verhaal voor nu. Maar het verhaal over de liefde, dat is tijdloos.

